عجب و خودخواهی غالبا ناشی از نادانی خویشتن و قدر و جایگاه انسان در پیشگاه خدا است، نخستین گام درمان این بیماری اخلاقی شناخت خویشتن و آشنایی با پروردگار است. چنانچه انسان پروردگار خود را بشناسد و بداند که عظمت و جلال و عزت تنها از اوست و آدمی و تمامی عبادت او در مقابل او حقیر و ناچیز است،دیگربه برخی رفتارها و کارهای خود افتخار نمی‌کند و خود را حقیر می‌شمارد.
بلی حاجی جون!
وقتی از هیات میای بیرون با 4تا چه چه وبه به مردم باد تو غبغه ات می اندازی وفکر می کنی برا خودت کسی شدی،وقتی وقت آزاد داری اما به خاطر جمعیت وامکانات کم هیئت نوجوانان ،دعوتشون رو رد میکنی،وقتی برا شهدا کار می کنی اما منتظری فلان مسئول بالاتر بیاد بهت بگه باریک الله ،وقتی از کنار موکب نوجوانان گذر میکنی ومحل بهشون نمیزاری یعنی حاجی آسمونی نشدی که هیچ هنوز اون پایین مایینا موندی گلم،یعنی هنوز خیلی باقی داری،حاجی جون بالاترین پست باشی،بالاترین جایگاه اجتماعی باشی اما اخلاص نداشته باشی یعنی پر پرواز نداری.
خلاصه حاجی وضعت خرابه گلم...!
حاجی بدون عزت مخصووص خداست به هرکی بخواد میده به هرکی نخواد نمیده،پس زور نزن با بعضی کارات برا خودت عزت بسازی ،اگه ساختی بدون پوشالیه...
وقتی تونستی خودت رو کنار بزاری اون وقت پروازی شدی.......
دوستدار حاجی نفس لوامه
یاعلی